پاسخ لطف ترا ، زور بیان نیست دگر

چون تو شیرین سخنی را،به جهان نیست دگر

ای که جانم به فدای سخنت ، باز بخوان

که چو آوای اذان بهتر از آن نیست دگر

چه غریبانه تو با ساز، به نجوا شده ای

وصف اندوه مرا نای زبان نیست دگر

دستهای تو کند پنجره را باز، ولی

شوق پرواز درین مرغ جوان نیست دگر

تو به جای من ازین شهر غمین کوچ بکن

که من غمزده را تاب و توان نیست دگر

نوشته شده در یکشنبه 95/8/2ساعت 12:20 صبح توسط رویای خیس| نظرات ( ) |